Abraham Moszkowicz - Onkruid

Het zijn niet de slechtste vruchten waaraan de wespen knagen

Abraham Moszkowicz (1960) is ’s Nederlands meest spraakmakende strafpleiter; of, liever gezegd: was.

Het recht zijn beroep te beoefenen is hem ontnomen door de Nederlandse Orde van Advocaten. Het titel van zijn vorige boek, een autobiografie, geldt voor Bram nog steeds: Liever rechtop sterven dan op je knieën leven. Dat heeft hij gedaan; hij heeft niet willen buigen voor de in zijn optiek onterechte beschuldigingen van zijn kwelgeest deken Germ Kempers. Hij heeft gestreden, maar het heeft hem zijn carrière gekost. Nu heeft Bram het ook wel behoorlijk bont gemaakt, zoals we inmiddels in alle kranten hebben kunnen lezen. En hij heeft zijn eigen zaak slecht verdedigd, vindt bijvoorbeeld Gerard Spong. Auw! Dat is pijnlijk. Want als je jezelf niet kunt verdedigen, wie dan wel?

Vrijheidsstrijder of Don Quichot?

Nu is Moszkowicz terug, met opnieuw een autobiografie, om zijn kant van het verhaal dat de afgelopen anderhalf jaar in alle kranten heeft gestaan te vertellen. Moszkowicz neemt het op tegen krachten die hem de mond willen snoeren: voormalige cliënten, kritische collega’s en de media.  Hij benoemt zijn vijanden en maakt er vervolgens korte metten mee. Hij doet dat strijdlustig en met oratorische kwaliteit: speels, trefzeker, fijnzinnig, vilein en noemt man en paard.

In Bram’s eigen woorden: ‘In mijn eerste boek schreef ik al over onkruid: nooit eerder vond ik het nodig de halve waarheden en leugens die men in de media over mij debiteerde op andere wijze dan met het woord tegen te gaan. Niettegenstaande het feit dat ik als jonge advocaat al merkte dat dat gelijk stond aan onkruid wieden: je trekt wat uit en schraapt wat weg, een paar dagen later kun je weer opnieuw beginnen.’

De Boekenbal kan er kort over zijn: je moet dit boek kopen om zelf een oordeel te kunnen vellen.